به نام خدا
با سلام خدمت شما خواننده محترم در خصوص ارئه راهکارهایی  سریع برای بهبود معیشت مردم . به استحضار میرساند ، همانطور که اطلاع دارید موضوعات اقتصادی فرایندهایی بلند مدت و برنامه های بهبود نیز تدریجی و مستلزم زمان است .
همچنین قدرت خرید مردم با افزایش  تورم کاهش مییابد و در دوران رکود نیز نقدینگی کافی برای خرید ندارند و این دو پدیده را خانواده ها کاملا لمس نموده اند .
 در اینجا ناچار هستم این دو موضوع را  بر مبنای نظریه سلسله مراتب نیازهای خانواده که قبلا  مطرح نموده ام تعریف کنم .
تورم به معنی افزایش قیمت اقلام مورد نیاز خانواده است که به شکلی نا متناسب افزایش یافته و قدرت خرید خانواده ها را کاهش میدهد ،  به نظر من تورم یک مشکل نیست بلکه تظاهری از یک یا چند مشکل است و اگر ما مشکلاتی  را که منجر به تورم میشوند شناسایی کنیم و آنگاه آن مشکلات را با بررسی لازم و تدوین  برنامه میتوانیم رفع کنیم که اثر وضعی آن افزایش توان خرید خانواده ها است .
در مورد رکود نیز همین حالت است و رکود پدیده ای است که از ایجاد و بروز مشکلات دیگر ظاهر میشود و دز واقع باید سر منشاء شناسایی و نسبت به رفع آن اقدام نمود .و صد البته که برای تعامل و هم فکری با سایر نمایندگان و مسئولینی که تاثیر گزار هستند  باید تعاملات لازم را برقرار و به شناخت یکسانی که از مشکل برای همه ایجاد میگردد ، بتوانیم به یاری خدا راه حلهای مناسب و کارامد را  نیز پیدا نماییم .
حالا میتوانم نظرات خود را در باره رفع این دو پدیده  بیان نمایم ، و مشکلات را بیان نمود .
اولین مشکل نظام بانکی کشور است که با سود یا کارمزد های نا متعارف موجب انباشت نقدینگی در بانکها شده و از آنطرف  اساسنامه بانکها آنها را در حوزه فعالیت خاصی تعریف نموده  بنابر این گردش نقدینگی کشور  به کندی صورت میگردد.
دومین مشکل حجم نقدینگی در کل کشور است که متناسب با تولید ثروت در کشور نیست (که البته باید در تعریف از ثروت نیز تجدید نظر نمود ) ، که موجب رکود میگردد .
سومین عامل زیاد شدن بانکهای خصوصی است و به نظر میرسد برای ایجاد این بانکها ضوابط  هست ولی برای تعداد آنها ومتناسب بودن تعداد آنها با توجه به اقتصاد ایران الگوی تصمیم گیری خاصی وجود ندارد.
پس اقدام فوری برای  رفع مشکل معیشت مردم باید این باشد که مسئولسن را متقاعد نمود برای توقف صدور تاسیس بانکهای جدید است .