انسان تنها موجود روی زمین است که قدرت توانای اندیشیدن را دارد، و برای انتقال اندیشه‌ای خود به هم نوع خود از الفاظ و کلام و گفتار استفاده میکند و برای یادگار ماندن این اندیشه ها از ابزاری به نام نوشتار استفاده نموده است ، اول تعریفی از خط ارایه میدهم : خط در واقع نمادهای دیداری برای اصوات گرفتاری می‌باشد ، و هر قدر بهتر بتواند این کار را انجام دهد آن خط کاملتر است، البته در اینجا من در پی و دنبال فرآیند تکاملی زبان و خط ، در میان اقوام انسانی نیستم ، ولی در حال حاضر و وضعیت خط حاضر را ملاک و مورد نظر دارم یعنی آنچه که به عنوان زبان گفتاری و نوشتاری در اختیار داریم ، و میخواهم در رابطه به بهبود خط فارسی پیشنهادهای آرایه نمایم ، همانطور که میدانید خط نمادی است برای اصوات و حروف که در کلام مربوط به هر زبانی وجود دارد ، برای مثال عرب زبانان در گفتار و کلام خود از صداهای ( گ ، چ ، پ ،ژ ،) استفاده نمی‌کنند و در نتیجه در نوشتار نیز برای آن نمادی ندارند ، و یا برعکس آنها برای صدای (ز) با توجه به اینکه از کدام محل حلق ادا شود دارای نمادهای ( ذ ، ض ، ظ ) می‌باشند و یا برای صدای ( س ) نیز به همین ترتیب دارای نمادهای ( ث ، ص ، ) می‌باشند ، که این نمادها به آنها کمک میکند تا آنچه را که میگویند ، مخاطب هم درک میکند و هم میتواند بنویسد و صحیح هم مینویسد و مفهوم به خوبی انتقال می‌یابد بدون ابهام و وجود استثنا ، .
ولی در زبان فارسی ما در گفتار فقط یک (ز ) تلفظ میکنیم و همینطور در مورد (ق ) و ( س ) بنابر این دور از هر گونه تعصب پیشنهاد میدهم که حروف مشابه که در صداهای گفتاری ما نیست حذف شود و بیست و سه حرف ذیل را پیشنهاد میدهم ،
ا ، ب ، پ ، ت ، ج ، چ ، خ ، د ، ر ، ز ، ژ ، س ، ش ، ف ، ق ، ک ، گ ، ل ، م ، ن ، و ، ه ، ی ،
برای مثال در زبان تاجیک که فارسی زبان نیز می‌باشند و از حروف روسی برای نوشتن استفاده میکنند ، اگر کلمه صابون را بخواهند بنویسند ،اینگونه است сабун و یا اگر با حروف انگلیسی بنویسیم این گونه است sabon آیا کسی میتواند ایراد بگیرد که چرا از حذف ( ص ) استفاده نکردید ، فکر نمیکنم که چنین باشد ، بنابر این اصلاح کردن حروف هم کم به نگارش راحتتر و هم کمک به فهم
مطلب برای مخاطب میگردد .
