در عصر حاضر فلسفه وجودی دولت خدمت به مردم است ، مردم هر کشور دولت‌ها را بر پایه باورهای برجسته و قالب خود ا ایجاد می‌کنند و به آن وگردانندگان آن قدرت میدهند و مسولیت می‌خواهند تا با ایجاد اصولی مدون به نام قانون اساسی و قوانین و مقررات وبخشنامه ها واییننامه ها ، اهداف ملی را که تعالی و پیشرفت و توسعه و سرافرازی آن جامعه بشری است را در تمامی موارد مورد نیاز ،که معمولاً در هر دهه با توجه به تحولات سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی در ایران و جهان دستخوش تغییراتی میگردد ،با اصلاح قانون اساسی و متناسب با آن قوانین زیر مجموعه اصلاح و اهداف و برنامه‌ها را تحقق بخشند ،
پس خدمت به مردم اصل است و نظامها ودولتها وحکومتها وسیله‌ای برای رسیدن به آن اهداف می‌باشند، فرع است ،
انسان موجودی است پویا ،و هرانچه که به او و مربوط میشود باید پویا باشد تا مطلوبیت داشته باشد،و چنانچه پویا نباشد خواستگاه خود با از دست داده و فراموش میشود ،و چون در هر زمانی باتوجه مقتضیات زمان و مکان و سایر شرایط ،خواست‌ها تغییر میکند، پس باید در هر یک یا دو دهه قانون اساسی و به تبع آن قوانین زیر دستی مورد بازنگری و اصلاحات لازم قرار گیرد. و هیچگاه اصل که خدمت به مردم وایجاد رفاه و آسایش و آرامش و امنیت و... است ،فراموش نشود. و جای خود را به فرع یعنی حفظ نظام ندهد.
